Ik hoopte het deze keer te vermijden, maar het uitstelvirus trekt zich niets aan van de wensen van schrijvers. Ook als je het proces heel gestructureerd aanpakt, als je een schema hebt gemaakt en een maandplanning, als je je doelstellingen hebt uitgeschreven, kan het virus toeslaan. En dat deed het. Ik ben er behoorlijk ziek van.
Ik ken ze allemaal
Er bestaan verschillende varianten van het uitstelvirus en ik ken ze allemaal:
- De ‘Ik heb sociale verplichtingen’-variant. Mijn familie woont in de buurt, net als die van mijn man. We hebben dus erg veel verjaardagen, feestjes, spontane etentjes en bezoekjes. Beregezellig, maar ik maak dan natuurlijk maar weinig schrijfmeters.
- De ‘Ik kan niet schrijven in een rommelige omgeving’-variant. De zon laat zich af en toe weer zien, en dus ook al die spetters op het raam, de bladeren in de tuin, het vuil op de kasten. Natuurlijk kan een mens niet rustig gaan zitten schrijven als er zoveel valt schoon te maken.
- De ‘Veel lezen is belangrijk als je schrijft’-variant. Ik heb heel veel schrijfcollega’s van wie ik steevast op de boekpresentatie hun nieuwste werk aanschaf. Die verhalen zijn natuurlijk een soort research voor me. Ik leer vanalles van hun keuzes. Logisch dat ik veel lees, toch?
- De ‘Koffie drinken met andere schrijvers’-variant. Tja, regelmatig contact hebben met lotgenoten is belangrijk om de moed er een beetje in te houden. Met een kop koffie. Of zoiets.
- De ‘Van schrijfboeken leer ik heel veel’-variant. Net als van schrijftijdschriften. Dit is een van de ergste. Schrijfboeken lezen is echt nuttig. Je leert er veel van en alle tips zijn nuttig om het verhaal beter te maken. Niemand heeft door dat je eigenlijk het schrijven zelf uitstelt, want schrijfboeken lezen ziet er echt heel nuttig uit…
Een nieuwe variant
Maar het virus is weer gemuteerd, want deze maand heb ik last van een nieuwe vorm: De ‘En dit boekidee is ook leuk’-variant. Misschien komt het door de zon, of door het voorjaar, maar de boekideëen buitelen deze maand in mijn hoofd over elkaar heen. Ik heb bedacht nog een derde deel in mijn novellereeks schrijven en de verhaallijn heb ik inmiddels uitgeschrijven. Mijn wandelboek, waar ik al een paar jaar aan werk, popt de afgelopen dagen telkens weer op in mijn hoofd. En weet je wat me leuk lijkt? Een schrijfboek schrijven, met alle tips die ik had willen krijgen toen ik met schrijven begon. Samen met mijn nichtje, dat de mooiste illustraties maakt. En een kantoorthriller. Die moet er natuurlijk ooit komen, want ik kan zeker een boek schrijven over wat er bij mij op werk allemaal gebeurt.
Uitstel. Alles om maar niet te hoeven schrijven aan mijn nieuwe thriller in de maak, waarvan het verhaal zo ontzettend avontuurlijk is. Dus achter die laptop! Nu! Dan schrijf ik eerst nog even een gezellige blog. En daarna hang ik de was nog even op. Misschien heb ik daarna nog tijd om even te schrijven. Ik denk het niet, maar morgen is ook een goede dag om te schrijven.
