Vorige week was het zover: de verschijningsdatum van mijn thrillerdebuut.
Vooraf had het me veel hoofdbrekens gekost: een boekpresentatie of iets anders? Een live event organiseren leek even een haalbaar idee (mei was nog ver weg), maar de tijd vloog om zonder versoepelingen. Door wat privé-gedoe stond mijn hoofd de afgelopen maanden niet naar veel geregel, dus als ik iets zou doen, dan moest het eenvoudig te organiseren zijn. Ik besloot dat ik zelf een aantal vooruitbestelde exemplaren zou gaan rondbrengen. Op die manier had ik toch wat fysiek contact met mijn lezers. Maar dat was niet genoeg.
De trailer
Misschien kan ik een leuk filmpje maken? Een beetje rommelen op mijn computer leverde al snel deze coole trailer af. Ik was tevreden.
Maar … niet voor lang. De trailer duurde maar 1 minuut en ik had mensen gevraagd exact om 17:00 uur online te zitten voor de premiere. Was dat niet te weinig? Zou mijn publiek teleurgesteld zijn als de lancering van mijn boek maar 1 minuut duurde (ook al was het een hele coole minuut)? Ik dacht het wel.
De blog
Normaal gesproken wordt tijdens een boekpresentatie het eerste exemplaar uitgereikt. Dat had ik ook gedaan, aan mijn zusje. Aan de lancering voegde ik een blog toe over dit moment, we hadden ten slotte niet voor niets zoveel mooie foto’s gemaakt. Maar … was dit dan voldoende?
De vlog
Nee, besloot ik. Op het allerlaatste moment maakte ik ook nog een vlog. Kijk ernaar en je begrijpt dat ik deze link eigenlijk liever voor mezelf houdt.
Geen boekpresentatie dus, maar wel een boeklancering in 3 bedrijven: een trailer, een blog en een vlog. Waarom ook niet?
